Ο τίτλος που αποφάσισα να βάλω για αυτή τη συνέντευξη, μόνο τυχαίος δεν είναι. Μόνο αν το δεις με τα μάτια σου θα καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει στον "Σταθμό Μπαϊρακτάρη", έναν εκπληκτικό χώρο που λειτουργεί από το 1879 στην οδό Μητροπόλεως 63 και όπου εμφανίζεται ο Πάρης Ευαγγέλου. Μιλάμε για το απόλυτο αδιαχώρητο. Με την είσοδο του καλλιτέχνη ξεκινά ο λουλουδοπόλεμος. Κόσμος πάνω στα τραπέζια ξεφαντώνει με τα πολύ όμορφα τραγούδια που ερμηνεύει ο εξαιρετικός αυτός τραγουδιστής. Σήμερα λοιπόν έχω την τιμή να τον φιλοξενώ, εδώ στο Globonews.gr...
Πάρη αρχικά σε ευχαριστώ που αποδέχθηκες την πρόσκλησή μου. Αρχικά πες μας μερικά πράγματα για εσένα. Που γεννήθηκες και που μεγάλωσες;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Ξεκίνησα το τραγούδι το '93 όταν ήμουν μόλις 16 και έχω καταφέρει τα τελευταία 10 χρόνια να κάνω καριέρα στο Ισραήλ. Και φυσικά είμαι ευγνώμων γι' αυτό.
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με την μουσική;
Ο πατέρας μου είχε υπέροχη φωνή! (Δυστυχώς τον έχασα νωρίς).
Κι έτσι από πολύ μικρός τον άκουγα καθηλωμένος και μπήκε μέσα μου το μικρόβιο της μουσικής.
Ποια ήταν τα μουσικά σου πρότυπα και ποιο μουσικό είδος προτιμάς να ακούς;
Τα μουσικά μου πρότυπα ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, ο Στράτος Διονυσίου και αργότερα ο Ζαφείρης Μελάς, ο Σταμάτης Γονίδης, ο Πασχάλης Τερζής, ο Γιάννης Πάριος. Το είδος που αγαπώ ήδη το έχετε καταλάβει, είναι το λαϊκό τραγούδι. Ακούω τα πάντα μ' αρέσει η καλή μουσική και ανάλογα την διάθεση ακούω και το είδος της μουσικής.
Πως αντιμετώπισε η οικογένειά σου την απόφαση που πήρες να ασχοληθείς με τη μουσική;
Ήμουν πολύ μικρός όταν ξεκίνησα επαγγελματικά, ήμουν 16 ετών. Ο πατέρας μου δεν είχε κανένα πρόβλημα, η μητέρα μου ήταν αυτή που είχε τρομάξει πολύ και είχε απόλυτο δίκιο γιατί ήμουν παιδί. Μέσα στη νύχτα μόνο του ένα παιδί είναι επικίνδυνο από το να καπνίσει να αρχίσει πίνει ή και να κάνει χρήση ναρκωτικών. Αλλά ευτυχώς άκουγα και σεβόμουν πολύ τον πατέρα μου και ακολούθησα κάθε συμβουλή του.
Θυμάσαι κάποια δύσκολη ή περίεργη στιγμή που βίωσες στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας ή σε κάποιο live;
Γενικά η δουλειά μας είναι δύσκολη, αλλά ένα περιστατικό που θυμάμαι είναι όταν σ' ένα live στο Ισραήλ ήμασταν Sold out και λίγο πριν βγω παραπάτησα σ' ένα σκαλοπάτι και μου γύρισε το πόδι. Είχα φρικτό πόνο αλλά παρόλα αυτά τραγούδησα χόρεψα και ήταν από τις καλύτερες βραδιές της καριέρας μου. Γυρίζοντας στην Ελλάδα πήγα κατευθείαν στο νοσοκομείο κι εκεί ανακάλυψα ότι είχα συντριπτικό κάταγμα.
Πιστεύεις πως υπάρχει μουσικό ταλέντο στην Ελλάδα;
Φυσικά και υπάρχει έχουμε πολύ καλές φωνές δυστυχώς δεν τις αφήνουν προς τα έξω. Όπως έχουμε πολύ αξιόλογους συνθέτες, στιχουργούς και φοβερούς μουσικούς.
Ποια είναι η γνώμη σου για τα talent shows;
Είχα δηλώσει συμμετοχή σε ένα τέτοιο show παλιότερα κι εκεί έτυχε να ακούσω απίστευτες φωνές, το κακό ήταν ότι έκοβαν όλες τις καλές φωνές ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί. Είχα περάσει στην τρίτη φάση με πολύ καλά σχόλια μέχρι που μ' έκοψαν. Δεν μ' ένοιαξε που μ' έκοψαν το κακό ήταν ότι δεν με έδειξαν ποτέ στην τηλεόραση. Το συμπέρασμα που έβγαλα είναι ότι εάν δεν έχεις κι εκεί κάποιον να σε βοηθήσει δεν θα κάνεις απολύτως τίποτα. Παρόλα αυτά καλό είναι να επιμένουμε.
Τι σημαίνει επιτυχία για εσένα;
Εκτός από ένα τραγούδι που μπορεί να γίνει επιτυχία είναι να σ' ακολουθεί ο κόσμος και να σε αγαπάει, αυτό το θεωρώ τεράστια επιτυχία για έναν καλλιτέχνη.
Με ποιους καλλιτέχνες έχεις συνεργαστεί στην καριέρα σου;
Με τον Σταμάτη Γονίδη, Ζαφείρη Μελά, Άντζελα Δημητρίου, Πίτσα Παπαδοπούλου, Τζένη Βάνου, Κατερίνα Στανίση, Άγγελο Διονυσίου, Στέλιο Διονυσίου, Θέμη Αδαμαντίδη, Βάσω Χατζή, Αλέκο Ζαζόπουλο, Βασίλη Τερλέγκα, Γιάννη Βασιλείου.
Στο μαγαζί που εμφανίζεσαι, ενημερωθήκαμε πως δεν πέφτει καρφίτσα. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Πέρα από την φωνή που σίγουρα είναι το πρώτο συστατικό, στην τεράστια προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια να το χτίσω όλο αυτό και σίγουρα ο σεβασμός και η αγάπη που δείχνω στον κόσμο.
Πως θα περιέγραφες την μουσική βιομηχανία σήμερα;
Περίεργα. Δεν υπάρχει καταρχάς κάποιος που να ψάχνει ταλέντα όπως παλιά, δεν υπάρχει η μαγεία του βινυλίου, όλα γίνονται διαδικτυακά και πιο απρόσωπα. Νιώθω άτυχος γιατί δεν έζησα και δεν θα ζήσω αυτές τις ωραίες μέρες της δισκογραφίας.
Τι θυσίες πρέπει να κάνει ένας καλλιτέχνης για να «σταθεί» στον συγκεκριμένο χώρο;
Πρώτον ν' αγαπάει την δουλειά του να τρέχει καθημερινά για δημόσιες σχέσεις να μη βλέπει την οικογένειά του να μην κοιμάται να κάνει γυμναστική να κάνει δίαιτες και πολλά άλλα.
Οι καλλιτέχνες πιστεύεις ότι μπορούν να κάνουν μουσικά βήματα μόνοι τους, δίχως την στήριξη μιας δισκογραφικής εταιρείας;
Μπορούν αλλά όταν υπάρχει εταιρεία σίγουρα είναι πολύ καλύτερα και πιο σταθερά τα βήματα.
Τελευταία γίνεται ντόρος για την Τραπ. Ποια είναι η θέση σου;
Μ' αρέσει πολύ ο ρυθμός τους αλλά δυστυχώς δεν μ' αρέσει ο στίχος τους γιατί βρίζουν πολύ αλλά σίγουρα κάποιοι γράφουν πολύ καλά.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο και τι θυσίες είσαι διατεθειμένος να κάνεις για να το πετύχεις;
Τώρα πια το όνειρό μου είναι η υγεία της οικογένειάς μου πρώτα από όλα γιατί όταν αποκτάς οικογένεια μπαίνεις σε δεύτερη μοίρα. Ήδη έχω κάνει πολλές όπως να αφήσω την οικογένειά μου και να φύγω στο Ισραήλ για πολλούς μήνες να μην κοιμάμαι και να τρέχω για δημόσιες σχέσεις και άλλα. Αλλά και πάλι θα έκανα κι άλλες εάν χρειαζόταν.
Τι συμβουλή θα έδινες στους νέους μουσικούς που ξεκινούν τώρα;
Να μην σταματήσουν να κυνηγούν τ' όνειρό τους και να μην παντρευτούν πριν κάνουν πράγματα για την δουλειά τους γιατί θυσιάζεις πολλά και είναι κρίμα να ταλαιπωρείς την οικογένειά σου.
