Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σε σαγηνεύουν από το πρώτο δευτερόλεπτο. Άνθρωποι αφοπλιστικά ντόμπροι, παράλληλα ευγενείς, που πραγματικά έχουν κάτι να πουν. Ο Ιάκωβος Σαμψάκης είναι ένας από αυτούς. Δεν συστήνεται τώρα στο κοινό, αφού στον καλλιτεχνικό χώρο είναι ευρέως γνωστός, όμως σε αυτή την συνέντευξη λέει κάποια πράγματα για πρώτη φορά δημόσια…
Ιάκωβε που γεννήθηκες και που μεγάλωσες;
Κατ’ αρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση ώστε να συστηθώ και να γνωριστούμε καλύτερα, με εσάς και τους αναγνώστες σας, μέσα από αυτή την συνέντευξη. Γεννήθηκα λοιπόν στην Αθήνα, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και μεγάλωσα στον Νέο Ηράκλειο Αττικής.
Τι σε έκανε να ασχοληθείς με την μουσική; Ποιο ή ποια είδη μουσικής υπηρετείς;
Φαντάζομαι κάποιος θα είχε ξεχάσει κάποιο ραδιόφωνο να παίζει ροκ την ώρα του τοκετού (γελάει). Βέβαια η πραγματικότητα είναι πιο κοντά στο ότι μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον με αρκετά έντονη την παρουσία της παραδοσιακής μουσικής. Επίσης παρακολουθούσα μαθήματα κρητικής λύρας στο Ελληνικό Ωδείο με δάσκαλο τον σπουδαίο Κώστα Μουντάκη και παράλληλα χόρευα κρητικά, από μικρή ηλικία , σε συλλόγους αλλά και στο γνωστό θέατρο παραδοσιακών χορών της Δώρας Στράτου. Την ίδια στιγμή, πίσω στο σπίτι οι ρυθμοί της κλασσικής Rock και πρώιμης Metal σκηνής, δραπέτευαν από το πικ απ των μεγαλύτερων αδερφών και έβρισκαν καταφύγιο μέσα στο μυαλό μου. Μαζί με τα βινύλια, υπεύθυνες για τη μετά πορεία μου, ήταν οι βιντεοκασέτες με συναυλίες συγκροτημάτων εκείνης της εποχής. Με ανυπομονησία περίμενα να δω την μία μετά την άλλη και πάντα για έναν λόγο που κατάλαβα αργότερα, εστίαζα στον Drummer..
Έκτοτε ο σπόρος της Rock και της πρώιμης Metal μουσικής, βρήκε γόνιμο έδαφος στο μυαλό και την ψυχή μου και παρόλο που η σπουδές μου, αλλά και πολλές φορές οι επαγγελματικές ανάγκες, απαίτησαν πολλά διαφορετικά είδη μουσικής, με ειλικρίνεια μπορώ να πω, πως τα στυλ που υπηρετώ από καρδιάς δεν είναι άλλα από τα δύο προαναφερθέντα.
Πώς αποφάσισες να γίνεις Drummer;
Σε μία από τις βιντεοκασέτες με μουσικά συγκροτήματα που έβλεπα μικρός, υπήρχε και μία με αποσπασματικά clips από την εμφάνιση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο Ηρώδειο το 1985. Πιο συγκεκριμένα, όλα έγιναν στο τραγούδι του Chris de Burgh (Revolution), που έχει διασκευαστεί από τον κ. Παπακωνσταντίνου με τον τίτλο “Δεν Υπάρχω”. Τότε λοιπόν χωρίς δεύτερη σκέψη θυμάμαι έτρεξα στην κουζίνα, άνοιξα τα ντουλάπια , πήρα όσες κατσαρόλες μπορούσα και μαζί με τα μαξιλάρια του καναπέ έφτιαξα το πρώτο μου drum set! Έλειπαν όμως οι μπακέτες, τα ξυλάκια που κρατάμε στα τύμπανα. Η λύση ήταν άμεση. Τράβηξα τις βελόνες από το πλεκτό της μητέρας μου, δίχως να σκεφτώ τις συνέπειες και όλα ήταν έτοιμα για την πρώτη μου συναυλία! Βίωμα και ευχαρίστηση ήταν τόσο έντονα που θυμάμαι την κάθε λεπτομέρεια καθαρά μέχρι σήμερα! Από εκείνη τη στιγμή και μετά, ήταν ξεκάθαρο πως ήθελα να γίνω Drummer. Δεν είχε σημασία αν γνώριζα να παίζω σωστά ή λάθος. Σημασία είχε το ότι έπαιζα! Είναι κάτι που το κρατάω μέχρι και σήμερα σαν οδηγό, για τα μαθήματα που διδάσκω στη σχολή drumschool.gr και που προσπαθώ να το μεταφέρω στους μαθητές μου. Τη σημασία της ευχαρίστησης του παιχνιδιού, πέρα από τις γνώσεις. Κλείνοντας να πω, πως η μαγεία εκείνης της πρώτης στιγμής, της πρώτης μου συναυλίας ολοκληρώθηκε όταν συνεργάστηκα με τον σπουδαίο Βασίλη Παπακωνσταντίνου και το παιδικό όνειρο έγινε πραγματικότητα.
Τι είναι η μουσική για εσένα;
Η μουσική για μένα , θα τολμήσω να πω, είναι κατά μία έννοια οικογένεια , σχολείο και παρέα στις χαρές αλλά και στις λύπες. Από τα σχολικά χρόνια έως και σήμερα είναι αρκετές φορές που μέσα από τη μελωδία και τους στίχους τραγουδιών βρίσκω συναισθηματική αγκαλιά και απαντήσεις. Μέσα από τα τραγούδια αυτά έμαθα να παθιάζομαι, να αγαπώ, να τολμώ, να αλητεύω αλλά και να σέβομαι. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου χωρίς μουσική σε κάποια στιγμή της ζωής μου. Η μουσική είναι μια Θεόσταλτη δωρεάν μνήμη RAM όπου ο κάθε ένας μπορεί να αποθηκεύσει βιώματα και συναισθήματα, ευχάριστα και δυσάρεστα και να τα ανακαλεί χωρίς ίχνος προσπάθειας όταν ακούσει ένα στίχο ή μια μελωδία. Η μουσική είναι θεραπεία, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Το έχω διαπιστώσει ιδίοις όμμασι κατά τη διάρκεια της πρακτικής και της πτυχιακής μου έρευνας στις σπουδές Μουσικοθεραπείας. Η μουσική επίσης δύναται να είναι μία διέξοδος στα αδιέξοδα, ένα εισιτήριο για λύσεις προβλημάτων. Ήταν το δικό μου εισιτήριο, όταν πριν από χρόνια με αφορμή μια αρκετά δύσκολη στιγμή της ζωής μου, εργάστηκα ως μουσικός σε κρουαζιερόπλοιο, ισορρόπησα τις επιπτώσεις του προβλήματος που βίωσα, ταξίδεψα σε υπέροχα μέρη του πλανήτη, γνώρισα ανθρώπους με διαφορετικές κουλτούρες απ’ όλο τον κόσμο και φυσικά έπαιξα πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής.
Ποια ήταν η δυσκολότερη στιγμή που βίωσες, στον χώρο της μουσικής;
Σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους, καλλιτεχνικούς και μη, συναντάμε συνεργάτες με καλά και κακά στοιχεία. Το πρόβλημα είναι όταν η επιτυχία συναντά την πονηριά τον δόλο και την αλαζονεία. Μέχρι και πριν λίγα χρόνια βίωνα τις επιπτώσεις μιας τέτοιας συμπεριφοράς. Άλλαξε όλη η ζωή μου απότομα και με δυσάρεστο τρόπο. Χάθηκαν πολλά. Άνθρωποι που θεωρούσα ως φίλους, δουλειές, κόποι ετών και χρήματα.. Όμως μηδέν κακόν αμιγές καλού, που έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Ξαναπάτησα στα πόδια μου, προσαρμόστηκα, πάλεψα και βήμα προς βήμα βρήκα πάλι τον ρυθμό μου. Στο μεταξύ μαζί με τους παλιούς, λίγους καλούς φίλους που έμειναν δίπλα μου και με στήριξαν, ήρθαν και καινούριοι πολύ σημαντικοί και ξεχωριστοί άνθρωποι οι οποίοι στην κυριολεξία στα δύσκολα, έδωσαν απλόχερα την βοήθειά τους.
Ποια ήταν η πρώτη σου δισκογραφική δουλειά και τι επακολούθησε;
Ή πρώτη μου δισκογραφική δουλειά είναι πίσω στο 1996 μαζί με ένα από τα πρώτα μου συγκροτήματα τους Negative Creeps. Ο ήχος μας ήταν alternative και ύστερα από επιτυχημένες εμφανίσεις στον ΑΝ club, μαζί με τους Nightstalker και Honeydive, αποφασίσαμε και ηχογραφήσαμε την πρώτη μας δουλειά, με τίτλο “ In the middle” η οποία και έλαβε εξαιρετικές κριτικές από τα περιοδικά Metal Hammer και Merlin’s Box εκείνης της εποχής. Η επόμενη μου δισκογραφική δουλειά έρχεται μαζί με τους Pigs in Space. Μία ακόμη εναλλακτική μπάντα με τους οποίους συνθέσαμε και ηχογραφήσαμε ατμοσφαιρικά ροκ τραγούδια, στο Ska Studio με παραγωγούς που τότε είχαν αναλάβει μεγάλα ονόματα όπως οι Raining Pleasure. Τα τραγούδια αυτά, κάποια από τα οποία προορίζονταν για διαφημίσεις, ποτέ δεν κυκλοφόρησαν σε μία ολοκληρωμένη δουλειά.
Αρχές της δεκαετίας του 2000 μαζί με τους 1550, μία εξαιρετική ροκ μπάντα με εκρηκτικό και διασκεδαστικό live, ηχογραφούμε τον δίσκο με τίτλο “ Όσα Μπορείς“. Μία εκπληκτική παραγωγή, η οποία επίσης έγινε στο Studio Ska, με δυναμικό παίξιμο, ωραίες μελωδίες και όμορφους προσεγμένους στίχους. Αμέσως μετά συμμετείχα στην δισκογραφική δουλειά του Βασίλη Παπακωνσταντίνου με τον τίτλο “Μετωπική”, ηχογραφώντας τα τύμπανα στα τραγούδια “Απόγευμα της Κυριακής ” και ”Κάψε με”. Η συνεργασία μου μαζί του, στις περιοδείες αλλά και στο στούντιο, ήταν πολύ σημαντικό σχολείο και για αυτό πάντα θα τον μνημονεύω και θα τον ευγνωμονώ.
Στην συνέχεια ακολουθούν τρεις δισκογραφικές δουλειές με το συγκρότημα Μέλισσες, στο οποίο ήμουν ιδρυτικό μέλος. Οι τίτλοι αυτών “Μυστικό ”, ”Άκου” (χρυσός δίσκος) και ”Η μόνη επιλογή”.
Η συνέχεια έρχεται με ένα εξ ολοκλήρου προσωπικό pop project με τίτλο ΚΕΑΡ και το single “ Εγώ και Εσύ”. Ένα καλοκαιρινό χορευτικό τραγούδι το οποίο κυκλοφόρησε από την Aspect4Music. Έκτοτε είναι αρκετά τα τραγούδια στα οποία έχω συμμετάσχει ως drummer και έχουν κυκλοφορήσει από την εν λόγω εταιρεία καθώς πρόκειται για μία δισκογραφική εταιρεία με ήθος και αγάπη για την μουσική.
Πρόσφατα είδαμε φωτογραφίες στο στούντιο ηχογραφήσεων της Aspect4music…
Ναι!! Όπως προανέφερα είναι μεγάλη μου χαρά να συμμετέχω στην οικογένεια της aspect4music, ηχογραφώντας παρέα με τον κ. Χρήστο Κοπελούζο, ο οποίος πέρα από πολύ καλός συνθέτης, στιχουργός και πλέον παραγωγός είναι και πολύ καλός φίλος. Αποδεδειγμένα. Συνεπώς τι πιο όμορφο να περνάς χρόνο με φίλους, δημιουργώντας μουσική και ηχογραφώντας σε ένα από τα πιο σύγχρονα studios.
Οι καλλιτέχνες πιστεύεις ότι μπορούν να κάνουν μουσικά βήματα μόνοι τους, δίχως την υποστήριξη μια δισκογραφικής εταιρείας;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η απάντηση είναι και ναι και όχι. Η πραγματικότητα είναι πως έχει αλλάξει άρδην το τοπίο στην μουσική βιομηχανία με την επέλαση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό έχει θετικές και αρνητικές επιπτώσεις. Μπορεί ο οποιοσδήποτε με μία κιθάρα από το σπίτι του να ηχογραφήσει ένα τραγούδι, να το παρουσιάσει στο κανάλι του και να αποκτήσει μεγάλη επιτυχία. Είναι κάτι που συμβαίνει. Την ίδια στιγμή είναι τόσο μεγάλος ο όγκος της πληροφορίας στο διαδίκτυο που υπάρχει κορεσμός. Ο ρόλος των δισκογραφικών εταιρειών πιστεύω έχει χαθεί σήμερα. Έχει χαθεί το κύρος τους. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουν, καθώς όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν παγιωθεί λάθος κριτήρια για τον ποιον καλλιτέχνη θα προωθήσουν, αγνοώντας αληθινά ταλέντα που δεν ακολουθούσαν την τακτική του φαίνεσθαι. Αυτό είναι και το σημείο που διαφέρει η aspect4music καθώς προσεγγίζει τον κάθε καλλιτέχνη, δικό της και μη, με σεβασμό, ενδιαφέρον και ισοτιμία. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο θα έλεγα πως ναι, μια δισκογραφική εταιρεία είναι καλό να βρίσκεται δίπλα σε έναν δημιουργό και να τον υποστηρίζει.
Τι σημαίνει επιτυχία για εσένα;
Επιτυχία για εμένα είναι απλά το κατόρθωμα να επικοινωνήσω το δημιούργημα μου με όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Πιστεύω αυτός είναι και ο λόγος που γίναμε καλλιτέχνες. Αναζητούμε την επικοινωνία με τον κόσμο και το μέσο μας είναι η μουσική. Θέλει όμως πολύ προσοχή γιατί εδώ κρύβεται ο παράδεισος και η κόλαση μαζί. Είναι πολλά τα παραδείγματα καλλιτεχνών που μπέρδεψαν την επιτυχία με την αναγνωρισιμότητα, τράφηκαν μόνο από εκείνη και όχι από την ικανοποίηση της δημιουργίας τους και ακριβώς μόλις έσβησαν τα φώτα, έσβησαν και αυτοί μέσα στις καταχρήσεις από τις οποίες προσπάθησαν να κρατηθούν. Η αναγνωρισιμότητα είναι σαν τις σειρήνες του Οδυσσέα. Πρέπει να είσαι σε εσωτερική αναζήτηση συνεχώς και χρειάζεται ωριμότητα χαρακτήρα προκειμένου να παραμένεις προσγειωμένος και σε επαφή με την πραγματικότητα γύρω σου, αλλιώς χάθηκες.
Με ποιους καλλιτέχνες έχεις συνεργαστεί;
Έχω συνεργαστεί με τον Μίλτο Πασχαλίδη, τους 1550, τον Γιάννη Γιοκαρίνη, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου την Έλενα Παπαρίζου, τον Σάκη Ρουβά και ήμουν ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Μέλισσες. Έχω συνεργαστεί ακόμα με τους ράπερ TNS και TXC και το funk συγκρότημα So What?
Εύκολα διαπιστώνει κανείς πως έχεις συνεργαστεί με καλλιτέχνες από διαφορετικά είδη μουσικής. Έχεις βρεθεί και στο εξωτερικό;
Όντως, αν το σκεφτείς έχω παίξει από μουσικές ραπ, εναλλακτικό ροκ, έντεχνα μέχρι ποπ.. Στο εξωτερικό βρέθηκα πρώτη φορά το 1995. Ήταν ένα ταξίδι στην Αμερική για να γνωρίσω κοντινούς συγγενείς που είχαν γεννηθεί εκεί. Συγκεκριμένα στο Toledo Ohio. Εκεί λοιπόν ένας θείος μου με σύστησε σε φίλους του που έπαιζαν μουσική σε ένα τοπικό club. Ρωτήθηκα αν θα ήθελα να παίξω μαζί τους και χωρίς να το καταλάβω είχα βρεθεί πάνω στη σκηνή να παίζω country και classic rock. Και αυτό γινόταν κάθε βράδυ. Η επόμενη εμπειρία μου με το εξωτερικό ήταν όταν εργάστηκα ως μουσικός σε κρουαζιερόπλοιο. Μια εμπειρία που προσέφερε την ευκαιρία να επισκεφτώ αρκετά διαφορετικά μέρη του κόσμου και να γνωρίσω και να παίξω τραγούδια με μουσικούς από πολλές χώρες. Εκπληκτικό βίωμα καθώς χρειάστηκε να μάθω πάνω από πεντακόσιες συνθέσεις.
Πώς θα περιέγραφες την μουσική βιομηχανία σήμερα;
Σαν τον τιτανικό, που έχει χτυπήσει το παγόβουνο, βουλιάζει αλλά η ορχήστρα συνεχίζει να παίζει στο σαλόνι.. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να παρατηρήσει κάποιος τι συμβαίνει στην μουσική βιομηχανία. Τι είδη μουσικής και τι είδους καλλιτέχνες προωθούνται. Όλα πλην, ελαχίστων εξαιρέσεων, ακολουθούν μια φθίνουσα πορεία. Λιγότερη μελωδία, περισσότεροι ψηφιακοί ήχοι, φτηνός στίχος και αναζήτηση επιτυχίας μέσω προκλητικά γυμνής εμφάνισης. Δεν είναι τυχαίο πως ακόμα ακούμε, χορεύουμε και διασκεδάζουμε με τραγούδια περασμένων δεκαετιών.
Τι θυσίες πρέπει να κάνει ένας καλλιτέχνης - μουσικός σήμερα προκειμένου να σταθεί στον συγκεκριμένο χώρο;
Η μουσική βιομηχανία ήταν, είναι και θα είναι ένας χώρος για γερά στομάχια. Αυτό που έχω διδαχτεί στην μέχρι τώρα πορεία μου είναι ότι όσο πιο αυθεντικός είσαι και κοντά σε αυτό που πρεσβεύεις, τόσες λιγότερες θυσίες θα χρειαστεί να κάνεις. Όταν φτάνει η ώρα να είναι η μουσική εργασία πλήρους απασχόλησης για κάποιον, σίγουρα θα χρειαστεί να γνωρίζει πως δεν θα έχει αργίες και γιορτές μαζί με τους δικούς του ανθρώπους. Τουλάχιστον στην αρχή της πορείας του. Το πρόγραμμα θα είναι ακανόνιστο μέχρι τελευταίας στιγμής και πολλές φορές η μέρα θα γίνεται νύχτα.. Οποιαδήποτε άλλη θυσία με βρίσκει παντελώς αντίθετο. Επίσης θα πρότεινα σε όσους νέους επιθυμούν να κυνηγήσουν το όνειρο τους, να έχουν πάντα μια εναλλακτική. Μία ακόμη δουλειά ή σπουδές, ώστε να μη χρειαστεί να απογοητευτούν ή και να συμβιβαστούν με αποφάσεις μακριά από ότι έχουν φανταστεί να δημιουργήσουν.
Τι γνώμη έχεις για τα talent shows; Ανοίγουν δρόμους σε νέους καλλιτέχνες; Υπάρχουν ταλαντούχοι νέοι τραγουδιστές-μουσικοί;
Σαφέστατα υπάρχουν νέοι και ταλαντούχοι μουσικοί! Και καλά θα κάνουν να συνεχίσουν να κυνηγούν το όνειρό τους, χρησιμοποιώντας μέσα όπως ένα talent show. Αρκεί να είναι συνειδητοποιημένοι πως όλο αυτό το πανηγύρι με τις εν λόγω τηλεοπτικές παραγωγές είναι εντέχνως στημένο για τηλεθέαση και μόνο. Συχνά παρακολουθούμε διαγωνιζόμενους οι οποίοι είναι εκεί για κατανάλωση και μόνο, ενώ άλλες φορές βλέπουμε ταλέντα να κρίνονται από υποδεέστερους κριτές χωρίς ποιότητα, προσωπικότητα και ήθος. Δεν έχει δικαίωμα κανείς και πόσο μάλλον εκείνοι που ορίστηκαν από μία τηλεοπτική παραγωγή ως κριτές χάριν της δημοφιλίας τους, να κρίνουν ένα παιδί που κυνηγά το όνειρό του. Την ίδια στιγμή αν έναν νέος θέλει να βελτιώσει τις ικανότητές του μπορεί να ξεκινήσει μαθήματα σε κάποια μουσική σχολή αντί να γίνει τροφή στα σαγόνια της τηλεθέασης. Είναι σαν να λέμε πως το fast food είναι θρεπτικό και καλό για τον ανθρώπινο οργανισμό. Και κάτι τελευταίο.. πόσους άραγε θυμόμαστε που είχαν μια πορεία μετά από αυτά τα shows?
Που βρίσκεσαι επαγγελματικά αυτή την περίοδο;
Αυτή την περίοδο δίνω προτεραιότητα στην σχολή drums που ξεκινώ, με το όνομα drumschool. Είναι ένα όνειρο χρόνων που γίνεται πραγματικότητα. Θα εστιάσω κυρίως στην εκμάθηση σε παιδιά, μιας και οι σπουδές μου στην Μουσικοθεραπεία είχαν ως θέμα την σχέση παιδιών και ρυθμού. Βεβαίως η σχολή είναι ανοιχτή σε εφήβους και ενήλικες. Πιστεύω πολύ στην δύναμη του ρυθμού και των τυμπάνων και όσα μπορούν να προσφέρουν, ειδικά αυτήν την περίοδο που όλοι έχουμε βιώσει τις επιπτώσεις του κλεισίματος στα σπίτια με αφορμή την πανδημία αλλά και της όλο και λιγότερης διαπροσωπικής επικοινωνίας λόγω της ακατάσχετης χρήσης του κινητού τηλεφώνου. Παράλληλα δουλεύω πάνω σε ένα παιδικό project, ενώ συνθέτω τραγούδια για ένα ροκ αγγλόφωνο σχήμα που ετοιμάζεται. Τέλος ετοιμάζω βήμα βήμα μία προσωπική δουλειά και σε όσο χρόνο μένει ηχογραφούμε τα τύμπανα για τα τραγούδια της Aspect4music, όποτε χρειάζεται.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο και τι θυσίες είσαι διατεθειμένος να κάνεις για να το πετύχεις;
Θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα πως δεν έχω ζήσει το όνειρο μου, έχοντας παίξει δίπλα στον μεγάλο Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Δεν είναι υπερβολή αν καταθέσω πως ότι έβλεπα μικρός στα περιοδικά και στις βιντεοκασέτες με ξένα συγκροτήματα, το έζησα στην συνεργασία μου μαζί του. Στην συνέχεια ήρθε η πορεία με τις Μέλισσες και ότι αυτό συνεπάγεται. Αν όμως θα ήθελα να προχωρήσω παρά πέρα το όνειρο, θα έλεγα πως μεγάλη μου επιθυμία θα ήταν να παίξω σε ένα από τα δύο πιο σημαντικά και αγαπημένα συγκροτήματα της ροκ που υπάρχουν ακόμα. Τους Scorpions ή τους Kiss. Πιστέψτε με, αν θα ήταν να συμβεί κάτι τέτοιο η μόνη θυσία που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι θα έπρεπε να είμαι μακριά από τα σκυλιά μου για κάποιο διάστημα, την Κρίστυ και τον Άτλα, λόγω των πολλών υποχρεώσεων.
Ποια είναι ή γνώμη σου για την Τραπ;
Άλλη ερώτηση…
Τι θα έλεγες στους νέους μουσικούς που ξεκινούν τώρα;
Θα τους έλεγα ότι λέω και στους μαθητές μου. Να κρατήσουν καλά στην καρδιά τους τον λόγο που ξεκίνησαν να μαθαίνουν και να παίζουν ένα μουσικό όργανο. Οι περισσότεροι ξεκινάμε γιατί έχουμε κάποιον ή κάποιους ως πρότυπα και θέλουμε να τους μοιάσουμε. Να μην παρασύρονται από την τάση κάθε εποχής αλλά να ακολουθούν τον δρόμο και το στυλ που αγαπούν. Να ακούσουν πολύ μουσική, να μελετήσουν, να τολμήσουν, να παίξουν και να κάνουν λάθη. Να μην παρασυρθούν από το φαίνεσθαι και να κρατήσουν την αξιοπρέπεια τους σε ότι κάνουν. Η μουσική είναι μια ξεχωριστή παγκόσμια γλώσσα. Είναι τρόπος έκφρασης και τρόπος επικοινωνίας. Και το πώς επικοινωνείς στο τέλος της ημέρας, δείχνει ποιος είσαι.
Ιάκωβε σε ευχαριστώ θερμά για την υπέροχη συνέντευξη. Σου εύχομαι υγεία και όλα σου τα όνειρα να πραγματοποιηθούν.
